Fight, flight of freeze? Je denkt dat je een doener bent… tot je midden in een overval staat en geen stap verzet. Terwijl de opticien in actie schoot, bleef ik verstijfd staan – zonder bril en zonder heldhaftige reflexen. Dit zette me aan het denken: hoe vaak reageren we in werk en loopbaan anders dan we van onszelf verwachten? En wat zegt dat over ons?

Herinner je die reclame nog? De vrouw die moeiteloos alles combineerde—een ochtendrun, een drukke werkdag, een perfect gekookt diner én tijd voor haar vriendinnen. Zonder een spoortje stress, met een stralende glimlach en een dampende kop koffie of thee in de hand. Het leek zo normaal. Maar hoe kijken we hier anno nu tegenaan? Zijn we echt losgekomen van dit ideaalbeeld, of heeft de supervrouw-mythe simpelweg een nieuwe verpakking gekregen?

Soms merk je pas achteraf dat je op de automatische piloot functioneert. Je bent ergens beland zonder echt bewust te kiezen, of je blijft gewoon doorgaan omdat het vertrouwd is. Maar wat als je na twintig jaar wakker wordt en je afvraagt: Hoe ben ik hier eigenlijk terechtgekomen? In deze blog ontdek je hoe je voorkomt dat je vastloopt in een loopbaan zonder richting en hoe je bewust het stuur weer in handen neemt.

"Wat maakt jou anders dan anderen?" Een klassieker in sollicitatiegesprekken. Of je nu een baan zoekt, een opdracht binnenhaalt of op een netwerkborrel staat—vroeg of laat komt deze vraag op je af. Het klinkt als een simpele vraag, maar is het dat ook? Want hoe weet je eigenlijk waarin je je onderscheidt als je nooit ziet hoe anderen het doen? Als loopbaanadviseur werk ik solistisch. Ik schuif niet aan bij collega’s, zij niet bij mij. Toch wordt mij vaak gevraagd wat mij anders maakt. En eerlijk? Dat vind ik best een ingewikkelde vraag. Want misschien draait het niet om hoe je je onderscheidt, maar om iets heel anders...

Je hebt sollicitaties die soepel verlopen en sollicitaties die je liever meteen vergeet. En dan zijn er gesprekken die zo ongemakkelijk zijn dat ze een eigen hoofdstuk in het sollicitatiehandboek verdienen. Ik heb er zo eentje meegemaakt. Een gesprek waarin alles klopte – maar dan op de verkeerde manier. Het begon al bij binnenkomst. De ontvangst was zo hartelijk als een wachtruimte in een belastingkantoor. Ik werd naar een plek naast de kopieermachine gestuurd, alsof ik zelf een printopdracht was die even moest wachten. “Ik ga even kijken of de commissie bereid is om je te ontvangen,” zei de secretaresse plechtig. Eh, pardon?

Op een doodgewone dag zag ik hoe een bakfiets kantelde en een discussie oplaaide tussen twee fietsers. Beiden overtuigd van hun gelijk. Maar wat me opviel? Geen van beiden vroeg: "Gaat het eigenlijk?" Het zette me aan het denken. Niet alleen over verkeersregels, maar ook over hoe we in werkrelaties vaak reageren. Hoe snel we oordelen, zonder eerst te checken hoe het met iemand gaat. Wat als we vaker zouden kiezen voor begrip in plaats van discussie?

Eerder schreef ik over de dagboeken van mijn overgrootmoeder. drie jaar geleden kreeg ik ze in handen. Haar woorden openden een tijdmachine naar haar leven en overtuigingen. Ze was haar tijd vooruit, een vrouw die haar eigen pad koos zonder zich te laten vangen door verwachtingen. Hoe meer ik lees, hoe meer ik besef dat ik, zonder het me altijd bewust te zijn, in haar voetsporen treed.

Traditioneel werd een vast contract gezien als hét ideaal. Maar voor Gen Z is die zekerheid minder belangrijk. Ze geven de voorkeur aan flexibiliteit, vrijheid, en werk dat zinvol is. Wat drijft deze generatie om de traditionele loopbaanstructuur achter zich te laten? En wat kunnen werkgevers doen om hen tegemoet te komen?

Verandering voelt spannend. Maar is blijven waar je bent écht veiliger dan bewegen? Soms voelt stabiliteit als zekerheid, terwijl het eigenlijk stilstand is. In dit laatste deel van de reeks over De Alchemist kijken we naar hoe je jezelf kunt uitdagen zonder direct het diepe in te springen.

Een vast contract voelt veilig, maar is het dat echt? De arbeidsmarkt verandert sneller dan ooit, en de zekerheid van vandaag kan morgen verdwijnen. Vroeger moesten arbeiders zich dagelijks bewijzen bij de fabriekspoort – geen werk, geen inkomen. Gelukkig zijn de tijden veranderd, maar de les blijft: je moet je waarde zichtbaar houden. Hoe zorg je ervoor dat jij aantrekkelijk blijft op de arbeidsmarkt? In deze blog leer je hoe een ondernemersblik je helpt om wendbaar en toekomstbestendig te blijven.